ನಿಲ್ಲಲೊಲ್ಲದ ನಿರಂತರ ಹರಿವು...
ಊರಿಂದೂರಿಗೆ ನಂಟು
ಬೆಸೆಯುವ ದಾರಿಗಳು
ಬದಲಿಗೆ ಗಂಟು ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ...
ಮಂದಿರಕೊ.. ಮಸಣಕೋ..
ನಾಡಿಗೊ... ಕಾಡಿಗೊ..
ಕರೆದೊಯ್ವ ದಾರಿಗಳು..
ಬಿದ್ದಲ್ಲೇ ಬಿದ್ದಿರುತ್ತವೆ ಹೊರತೂ...
ಖುದ್ದು ನಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ ...
ಹೀಗೆ ನಡೆದರೆ ಸ್ವರ್ಗ
ಹಾಗೆ ಹಾದರೆ ನರಕ
ಆಯ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಹೋಕರದೆ...
ಅಪ್ಪಿತಪ್ಪಿಯೂ ದಾರಿಗಳು
ಆಜ್ಞೆಗಳ ಉಸಿರುವುದಿಲ್ಲ...
ಊರ ಎದೆಯನು ಸಿಗಿದು
ಬಿಡದೆ ಬೆಟ್ಟವನೂ ಬಗೆದು
ಅಭಿವೃದ್ದಿಯ ಅಂಧ ಓಟಕ್ಕೆ
ಮೂಖ ಸಾಕ್ಷಿ ದಾರಿಗಳು
ಮರೆತೂ ಮಾತನಾಡುವುದಿಲ್ಲ...
Ishtavaaaytu...
ReplyDeleteThank you very much for liking it
Deleteಸದಾ ನಿರ್ವಿಕಾರದ ಸಂಕೇತ ಈ ದಾರಿ. ಒಳ್ಳೆಯ ಕವಿತೆ ಗಳೆಯ.
ReplyDeleteಧನ್ಯವಾದಗಳು ಬದ್ರಿ ಸರ್.. ತಮ್ಮ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಕ್ಕೆ ಶರಣು..
DeleteLiked it... Dileep,
ReplyDeletePrakrutiya prati kaNavannoo biDade upayogisikoLLuva svaarthigaLu naave allave, manushyagaNa.
This comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDeletesuper poem.
ReplyDelete