ಕಾಲ ಇಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದೆ

ನಾಡಿನ ಘಮಲಿನ ಅಮಲಿನ ಕರೆಗೆ

ಘಮ ಘಮಿಸುವುದ ಮರೆತು...

ಮೆರವಣಿಗೆ ಹೊರಟಿದೆ..

ಕರುಳ ಬಳ್ಳಿಗಳ ಕಡಿದ

ಕಾಡಿನ ಕುಸುಮಗಳ ದಂಡು..

ಶಹರವೋ.. 

ಪರಾತಗಟ್ಟಲೆ ಕನಸುಗಳನ್ನು

ಭಕಾಸುರನಂತೆ ನುಂಗಿ 

ನಾಚಿಕೆಯಿಲ್ಲದೆ ಹೊಸ ಹಾದರಗಳಿಗೆ

ಸಜ್ಜಾಗಿ ನಿಂತಿದೆ...

ನಮ್ಮದೋ.. ಅವರದೋ..

ಗೊತ್ತೇ ಆಗದ ಭಾಷೆ..

ಮಾಲು, ಮಲ್ಟಿಪ್ಲೆಕ್ಸುಗಳ

ತಳುಕು ಬಳುಕಿನ ತೃಷೆ..

ಬಾರು, ಪಬ್ಬುಗಳ ಮಬ್ಬು ಬೆಳಕಿನ ನಶೆ..

"ವಿಲಾಯತಿಯ ಖಯಾಲಿಯಲ್ಲಿ

ದೇಸಿ ಪರಂಪರೆಯ ಸಾವು"

ಬುದ್ದಿ ಜೀವಿಯೊಬ್ಬ ಆಮದಿನ ಅತ್ತರು ಪೂಸಿ

ಅಬ್ಬರಿಸಿದ ಮಾತು ಅಚ್ಚಾಗಿ ನಿಂತಿದೆ..

ಮುಂದಕೋ.. ಹಿಂದಕೋ..

ಅರ್ಥವಾಗದ ಅಭಿವೃದ್ದಿಯ ಓಟ..

ಮಾನ ಕಾಪಿಡದ ಬಟ್ಟೆ.. 

ಕಾಲಿ ದುಡಿವವರ ಹೊಟ್ಟೆ..

ಭಲದ ಅಮಲಲಿ ಮಿಂದು..

ಉಳ್ಳವರು ಉನ್ಮತ್ತ ಕುಣಿಯೆ

ಚಲನೆಯ ಮರೆತಂತೆ ಕಾಲ...

ಅರಿವಳಿಕೆ ಹೀರಿ ಮಲಗಿದೆ...